De Kerk
Waar geloofden ze in?
Vroeger was het Christendom hier ook de dominante godsdienst. De kerk speelde een grote rol en was van onschatbare waarde voor iedereen die hier woonde. Er waren jaarlijkse parades en een priester die huisbezoeken aflegde. Op zondag was de kerk open en bijna iedereen die kon, woonde de dienst bij.
Dit is vandaag de dag echter anders. Hoewel het Christendom nog steeds een van de grootste religies is in Jabbeke, kun je niet zomaar elke zondag in elke kerk binnenlopen. Vanwege het afnemende aantal kerkgangers is er nu een rotatiesysteem tussen de deelgemeentes voor de vieringen. Parades vinden hier ook niet meer plaats, net zoals in de meeste delen van Vlaanderen, is ook hier de religiositeit sterk afgenomen.
De historische stoet
Elk jaar was er een stoet doorheen Jabbeke, startend vanuit de kerk. Hierin werd af en toe het leven van een eeuweling uitgebeeld, dat zijn mensen die 100 jaar oud waren geworden of dat jaar werden. Op 15 augustus 1968 werd dit opnieuw gedaan, maar dit jaar was er een bijzondere vrouw die meeliep. Jeanne de Man, een vrouw van adel, had geholpen bij het opbouwen van de basis in Varsenare na de verwoestingen van de twee wereldoorlogen. Ze was betrokken bij de oprichting van de toenmalige cinema en gemeenschapszaal Alberta in 1958. Ze was dan ook een zeer geliefde vrouw.
Sint-Eligius kerk
De Sint-Eligiuskerk is deels romaans en deels neogotisch. Het gedeelte van de kerk waar de doopvont staat, is dan ook het oudste deel van Jabbeke. Dit oudste deel, in romaanse stijl, werd gebouwd in de 12e eeuw. Het grootste deel van de kerk, in neogotische basiliekstijl, werd eraan toegevoegd in 1892-1893, wat destijds een ongebruikelijke keuze was. Dit maakt de kerk echter uniek en zeer oud.